De stad kraakt. Kraak de stad!
Op een camping accepteer je gemakkelijk een beperkte persoonlijke leefruimte. Je deelt de gemeenschappelijke voorzieningen en de ruimte om je heen. Maar wat als je dagelijks leven zich afspeelt op een kleine oppervlakte en er geen gemeenschappelijke voorzieningen zijn?
Onze collega Robin Beers (architect) roept op om het heft in eigen hand te nemen.
Ruim 1 miljoen mensen in ons land leven in een ongeschikte woning of hebben helemaal geen woning. Dat tekort loopt steeds verder op door vertraging in de bouw en uitblijvend beleid.
Die woningnood zorgt ervoor dat mensen zich niet goed kunnen ontwikkelen, omdat zij niet de mentale en fysieke ruimte hebben die daarvoor nodig is. Denk aan gezinnen in te
kleine woningen, werkenden die in studentenhuizen wonen, stellen die in een kleine studio samenwonen.
Dit probleem lossen we niet snel op. Wat doen we in de tussentijd aan het ruimtetekort?
Het doel van dit manifest is om ruimte creëren die mensen in hun eigen woning niet hebben. Dat kan door een verzameling aan ‘deelkamers’ te maken: gedeelde openbare tussenruimte. De deelkamers functioneren als een ventiel op de woningdruk. Zij zijn te gebruiken door iedereen die zich aansluit bij het deelruimtecollectief.
Ik stel voor dat we het heft in eigen hand nemen en beslag leggen op de ruimte om ons heen: de buurten waarin wij wonen. Net als op de camping!
Oud idee, nieuw jasje
Het idee om ruimte te delen is niet nieuw. Denk bijvoorbeeld eens aan de badhuizen in Amsterdam. Weinig mensen hadden een badkamer, dus gingen ze naar het badhuis om zich te wassen.
Naast die praktische functie had het badhuis ook een sociale functie: het was een plek om een praatje te maken met je buurtgenoten.
Deelkamers
Laten we ook nu de ruimte delen en laten we de onbenutte ruimte inzetten voor de gemeenschap. We kraken de tussenruimtes in de wijken en maken daar deelkamers van. Een plek die mensen in de eigen woning vaak moeten ontberen: ruimte om te ontmoeten, om te maken, om te schuilen of om te spelen.
De deelkamers zijn in beheer van een deelruimtecollectief. Iedereen die zich daarbij aansluit kan de deelkamers gebruiken.
Wat zijn de voorwaarden voor een deelkamer?
- 1 Zij biedt ruimte die mensen in de eigen woning niet hebben en hij draagt bij aan de leefbaarheid van de wijk.
- 2 De wijkbewoners kiezen de functies en vormgeving van de ruimtes.
- 3 Er is geen dwingend programma. Dat onderscheidt hen van een buurthuis of bibliotheek.
- 4 De deelkamers zijn tijdelijke, demontabele bouwwerken van hergebruikte materialen.
- 5 De deelkamers hebben een eigen identiteit en zijn herkenbaar door een kleurrijke vormgeving.
Help jij mee de stad te kraken?
Doe met ons mee! Ben jij die gedreven gemeente, visionaire ontwikkelaar of betrokken woningbouwvereniging?
Wij roepen jullie op om samen onze steden te transformeren.
Geef ons de kans en de ruimte, en wij geven het project vorm en maken het samen met de buurt tot realiteit.
Waarom dit manifest?
Het leven op een klein oppervlak is voor mij de realiteit: ik woon in Amsterdam en deel een huis met vijf anderen. Mijn kamer is 13m2. We delen de keuken die noodgedwongen ook als woonkamer moet functioneren, de gang, de badkamer, een toilet en een bergruimte. Jammer genoeg hebben we geen buitenruimte. Gelukkig is er een park om de hoek.
Wat ik het meeste mis, is ruimte om dingen te maken en een plek om met een groep mensen te zijn.
Ik maakte foto’s in mijn wijk van plekken waar je deelkamers kunt creëren. De afbeeldingen bij dit artikel laten zien hoe je deze plekken kunt invullen met kleine bouwwerken.
robin.beers@inbo.com
+31621921790
Dit artikel is opgenomen in ons magazine ‘De inclusievere stad’. Benieuwd naar het hele magazine? Lees hier verder.
