Kersenboogerd
Hoorn

Nieuwe jas voor oude idealen

Een wijk waar bewoners veel contact met elkaar hebben, zich betrokken voelen en gestimuleerd worden samen activiteiten te ondernemen. Dat was de verwachting van de woonwijken die in de jaren ’70 en ’80 in ons land gebouwd zijn. Helaas blijkt vaak het tegenovergestelde.

In Kersenboogerd, Hoorn werkte INBO aan het versterken van deze oorspronkelijke idealen op een eigentijdse manier.

Wat was de aanleiding?
De Kersenboogerd was ooit bedoeld als ideale woonomgeving. Het pakte alleen anders uit.

De woningen, de woonerven, speelplekken en de kruip-door-sluip-door paden riepen een gevoel van anonimiteit op. Sommige portieken van woningen waren donker en zorgden voor een onveilig gevoel.

De buurt trok bewoners aan die de wijk als tussenstation zagen, omdat de woningen klein en goedkoop waren. Dat had tot gevolg dat de mensen zich nauwelijks met hun omgeving verbonden en de anonimiteit soms gebruikten voor ongewenste activiteiten.

Onze oplossingen

1 We voegden woningen toe tussen de losstaande complexen. Zo ontstonden samenhangende wooncomplexen met een eigen binnenterrein.
2 We huisvestten bewoners bij elkaar die overeenkomsten hebben, zoals leeftijd, leefstijl, levensfase of een gemeenschappelijke activiteit. Hierdoor ontstonden woongemeenschappen.
3 We verkenden welke huurcontracten het beste aansloten bij het vormen van de woongemeenschappen.
4 We verduurzaamden de gesloten bouwblokken en richtten de binnenterreinen klimaatbestendig in.
5 We pakten de routing aan. We legden de wandelroutes langs de grachtengordel. Dat verbeterde oriëntatie in de wijk. De fietsroutes voeren voornamelijk door het centrum, waardoor er meer sociale controle ontstaat.